ترومبوآنژئیت انسدادی یا بیماری بورگر نوعی اختلال انسدادی غیر آترواسکلروتیک سرخرگ ها و سیاهرگ های کوچک تا متوسط اندامهای فوقانی و تحتانی است.

 

بیماری است که انسداد عروق پا و دست را به همراه خواهد داشت. عروق خونی شما ملتهب شده، باعث کاهش جریان خون و لخته شدن خون بیشتر رگ های خونی را به دنبال خواهد داشت.

 

همچنین بیماران مبتلا به بورگر، درد فراوانی را متحمل می‌شوند و  بافت آن‌ها نیز صدمه دیده و در موارد شدید  باعث مرگ بافت  (گانگرن) نیز می شود.

 

بیماری بورگر  می‌تواند شریان فرد را متورم کرده و با لخته شدن خون در رگ های خونی آغاز خواهد شد. جریان طبیعی خون افراد مبتلا به بورگر محدود شده و به طور کامل از طریق بافتها از گردش خون جلوگیری می کند.

سابقه بیماری بورگر

شیوع این بیماری در آمریکا درطی ۵۰ سال گذشته، کاهش یافته است و در حال حاضر به نظر می رسد که این بیماری در آسیا نیز شیوع بیشتری داشته است.

 

علائم شایع‌ بیماری  بورگر

از علائم مبتلایان به بیماری بورگر می‌توان به، درد متناوب‌ در روی‌ پا یا ساق‌ پا و به‌ هنگام‌ ورزش‌ و درد و تغییر رنگ‌ به‌صورت‌ آبی‌ شدن‌ اشاره کرد.

همچنین گرمی‌ و سوزن‌ سوزن‌ شدن‌ پاها به‌ هنگام‌ قرار گرفتن‌ در معرض‌ سرما و بروز زخم‌های‌ دردناک‌ روی‌ انگشتان‌ و نوک‌ انگشتان‌ پا نیز از دیگر عوامل آن خواهد بود.

 

عامل بیماری بورگر

سیگار را می‌توان دلیل اصلی ایجاد بیماری بورگر  (beurger) نام برد. در این بیماری شریان و رگ های خونی کوچک (مویرگ ها) به علت ایجاد تصلب شرایین مسدود شده و تنباکو، مصرف موادمخدر، هورمون های جنسی و اتیولوژی باکتری – ویروسی را از عوامل آن می‌دانند.

 

عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر

• بیماری‌ بافت‌ همبند یا آترواسکلروز

• استرس‌

• هوای‌ سرد

• سابقه‌ خانوادگی‌

 

نیکوتین موجود در سیگار باعث مسدود شدن عروق فرد مبتلا به بیماری برگر شده و مجرای ظریف و طبیعی رگها را به تدریج تنگ کرده و رسوب کلسترول و کلسیم درست همانند رسوبات داخل لوله سماور یا کتری با نشستن بر دیواره داخلی رگها، عبور خون را دشوار کرده که سیگار عاملی مهم در ایجاد رسوبات خواهد بود.

 

در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود نداشته و حتی در صورت کنترل علائم، پس از مدتی دیگر نمی توان جلوی آنها را گرفت.

 

عوارض‌ احتمالی‌

از عوارض احتمالی این بیماری می‌توان به بروز زخم‌ در نوک‌ انگشتان، تحلیل رفتن‌ عضلات‌ و قانقاریا در پا و در اثر فقدان‌ خونرسانی‌ نام برد که در این‌ حالت‌ می‌توان منجر به قطع‌ عضو شود.

 

راه های تشخیص بیماری برگر

راه‌های گوناگونی برای تشخیص این بیماری وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به سونوگرافی‌، آرتریوگرافی‌ (عکس برداری‌ مخصوص‌ از سرخرگ‌ها) برای‌ تعیین‌ محل‌ آسیب‌های‌ عروقی‌ و پلتیسموگرافی‌ برای‌ کمک‌ به‌ تشخیص‌ کاهش‌ جریان‌ خون‌ در رگ‌های‌ محیطی‌ اشاره کرد.

 

درمان بیماری برگر

متاسفانه حتی در صورت کنترل علائم، درمان قطعی برای این بیماری وجود نداشته و پس از مدتی دیگر نمی توان جلوی آن را گرفت.

 

برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری باید از سیگار کشیدن‌ اجتناب کرده و به طور کامل آن را ترک‌ کرد.

 

داروها

امکان‌ دارد داروهای‌ گشادکننده‌ عروقی‌ تجویز شوند، اما اگر سیگار کشیدن‌ ادامه‌ یابد، این‌ داروها ارزش‌ ناچیزی‌ خواهند داشت‌.

 

فعالیت‌

برنامه‌ مناسب‌ی برای‌ حفظ‌ وضعیت‌ مناسب‌ جسمانی‌ خود در پیش بگیرید و از هوای‌ سرد نیز دوری‌ کنید.

 

رژیم‌ غذایی‌

رژیم غذایی خاصی برای این بیماری توصیه نمی شود.

 

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید

در شرایطی که شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ بیماری‌ بورگر را دارد و یا اینکه درد غیرقابل‌ کنترلی صورت گیرد و یا اگر بر روی‌ انگشتان‌ دست‌ یا پایتان‌ زخم‌ به‌ وجود آید، می توان به پزشک مراجعه کرد.

6 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *