از علائم اولیه بیماری، افزایش حساسیت انگشتان دست و پا به سرما می باشد. گاهی اوقات کف پا در لمس می تواند دردناک باشد. همچنین ممکن است به دنبال راه رفتن احساس گزگز مور مور سر انگشتان پا ایجاد شود. گاهی اوقات رگ های سطحی در ناحیه ساق پا، ران و یا بازو قرمز و دردناک می شود که خود به خود رفع می شود.

با پیشرفت بیماری، عضلات ساق و یا کف پا با راه رفتن دچار گرفتگی می شود؛ بطوریکه بیمار مجبور می شود چند دقیقه بایستد و عضله پا را ماساژ دهد.

با پیشرفت بیماری، درد سوزشی شبانه ایجاد می شود که مانع از خواب می شود. در این زمان در صورتیکه پا از لبه تخت یا صندلی آویزان باشد به رنگ ارغوانی در می آید. پس از این مرحله انگشتان پا ممکن است دچار زخم شده یا سیاه گردد.  در صورت پیشرفت زخم و سیاهی پا قطع می شود. با پیشرفت بیماری، عروق مغزی، قلبی و روده ها نیز ممکن است دچار گرفتگی شود.