آیا بورگر نیاز به جراحی دارد؟ این پرسشی است که ذهن بسیاری از بیماران و خانواده‌های آنان را پس از شنیدن جمله تشخیص و شناسایی بیماری بورگر، به خود مشغول می‌کند. پاسخ به این سؤال ساده نیست و به عوامل متعددی بستگی دارد؛ اما واقعیت این است که جراحی همیشه اولین یا بهترین گزینه درمانی برای بیماران بورگر نیست و تصمیم به جراحی باید بر اساس شرایط هر فرد، شدت بیماری و پاسخ به درمان‌های غیرجراحی گرفته شود.
آیا بورگر نیاز به جراحی دارد؟ بررسی تصمیم‌گیری درمانی
شرایطی که در جراحی مطرح می‌شود
در مراحل اولیه بیماری بورگر، مهم‌ترین و مؤثرترین اقدام، قطع کامل مصرف دخانیات است. ترک سیگار و سایر محصولات تنباکویی می‌تواند روند پیشرفت بیماری را متوقف کند و حتی از نیاز به جراحی جلوگیری نماید.
اگر بیماری به مرحله‌ای برسد که زخم‌های ایسکمیک (زخم‌هایی که به دلیل کاهش شدید جریان خون ایجاد شده‌اند) یا درد شدید و مداوم در اندام‌ها وجود داشته باشد و درمان‌های دارویی و مراقبتی پاسخ ندهد، جراحی به عنوان یک گزینه مطرح می‌شود.
انواع جراحی‌های مورد استفاده در بورگر
قطع عضو (آمپوتاسیون): در مواردی که بافت‌های اندام دچار نکروز و مرگ شده باشند و خطر عفونت یا گسترش آسیب وجود داشته باشد، ناچار به قطع عضو (معمولاً انگشتان یا حتی بخش‌هایی از دست و پا) می‌شوند.
جراحی سمپاتکتومی: این روش با قطع اعصاب سمپاتیک ناحیه آسیب‌دیده، با هدف کاهش درد و بهبود جریان خون انجام می‌شود. البته اثربخشی این روش هنوز محل بحث است و نتایج بلندمدت آن کاملاً مشخص نیست.
بازسازی عروق (در موارد بسیار محدود): به دلیل ماهیت بیماری و درگیری عروق کوچک و متوسط، معمولاً امکان بازسازی عروق وجود ندارد و این روش به ندرت انجام می‌شود.
آیا بورگر نیاز به جراحی دارد؟ جایگاه درمان‌های غیرجراحی
در بسیاری از موارد، درمان‌های غیرجراحی در اولویت قرار دارند و می‌توانند نیاز به جراحی را به تعویق بیندازند یا حتی منتفی کنند. این درمان‌ها شامل موارد زیر است:
قطع کامل مصرف دخانیات، که مهم‌ترین و مؤثرترین اقدام درمانی است و بدون آن هیچ درمانی موفق نخواهد بود.
داروهای ضدالتهاب، ضدانعقاد و واسازنده عروق برای کاهش درد، کنترل التهاب و بهبود جریان خون.
مراقبت از زخم‌ها و پیشگیری از عفونت‌های ثانویه
درمان‌های نوین مانند سلول‌های بنیادی در برخی مراکز تحقیقاتی برای بیماران مقاوم به درمان‌های رایج
چه زمانی جراحی اجتناب‌ناپذیر است؟
جراحی زمانی اجتناب‌ناپذیر می‌شود که:
زخم‌های وسیع و نکروتیک ایجاد شده که به درمان‌های دارویی و مراقبتی پاسخ ندهد و یا عفونت گسترده یا تهدید حیات بیمار وجود داشته باشد.
همچنین درد شدید و غیرقابل تحمل، کیفیت زندگی بیمار را به شدت کاهش داده باشد و سایر درمان‌ها نیز مؤثر نباشد.
در این شرایط، جراحی می‌تواند به قطع عضو محدود شود یا در موارد شدیدتر، بخش بیشتری از اندام درگیر را شامل شود. باید توجه داشت که هدف از جراحی، نجات جان بیمار و جلوگیری از گسترش آسیب است، نه درمان قطعی بیماری.
نقش مشاوره تخصصی
تصمیم‌گیری درباره جراحی در بیماران بورگر باید حتماً با مشورت متخصص قلب و عروق یا جراح عروق انجام شود. هر بیمار شرایط خاص خود را دارد و انتخاب روش درمانی باید کاملاً فردی و بر اساس نوع، شدت و پیشرفت بیماری صورت گیرد.
آیا بورگر نیاز به جراحی دارد؟
نتیجه گیری
جراحی در بیماری بورگر یک گزینه درمانی است، اما همیشه اولین انتخاب نیست و معمولاً زمانی مطرح می‌شود که سایر روش‌ها مؤثر واقع نشوند یا عوارض جدی مانند زخم‌های غیرقابل ترمیم یا عفونت گسترده ایجاد شود.
ترک کامل دخانیات، مراقبت از زخم‌ها و استفاده از درمان‌های دارویی، در اکثر بیماران می‌تواند پیشرفت بیماری را کنترل کند و نیاز به جراحی را کاهش دهد. تصمیم به جراحی باید با توجه به شرایط بالینی هر فرد و با مشورت پزشک متخصص اتخاذ گردد.
پاسخ به سؤال «آیا بورگر نیاز به جراحی دارد؟» وابسته به شدت بیماری، میزان پیشرفت آن و پاسخ بیمار به درمان‌های غیرجراحی است. با رعایت توصیه‌های پزشکی و پیگیری مستمر، می‌توان در بسیاری از موارد از جراحی پیشگیری کرد یا آن را به حداقل رساند.